Doğum Günü

Yalnız ve kederliydik aslında
Aramızda yollar
Aramızda hıncı yarım bırakılmışlar
Soğuk bir yemek bekliyor bu akşam masamda
Adı yaldızdan kazılmış
Işıl ışıl
Uzak
Bir o kadar berrak
İntikam desem
Değil
Aşk
Asla
Yalnızlık buram buram
Ki
Yaşamı ölüme tanık yazandı o
Ölmekmiş yalnızlık denilen aslında

Kiminin mezar taşını süsler
Ankara'nın Karşıyakasında
Gencecikti oyyy ölen
Orhan Veli mısraları soluklanıyor tazecik başında
Özenirken kendine verilen yılları o çözemeyen
Suçlanıyordu her çözdüğünden

Çökertmeye varamadan gencecik Halil
Çakır gülsüm kışının ıslak ve dargın sokağında
Dalgın ve kimsesiz esiyordu rüzgar
Bir türkünün ciğere dokunan uzunve ritimli dokunuşlarından

Oysa masallar bitiyordu türkülerin çok uzağında
Bir minicik krema ışıltısında başlayıp bitiyor sonuçsuz bir çok neden
Cebimde üç beş mesaj
Sayfamı süslüyor tatsız ve sıcağı uzak pastalar
Ne kadar uzaktık halbuki bir kendimize
Bir bize
Samimi olsak
Suküt içinde dolanıyor ruhumun yakamozları arpa boylarında
Islak bir şal sarkıyor omuzlarımdan her gece Bitezin karanlığına
Ne bahçemdeki limona değiyor başım bu gece
Ne canımdan ayrılana
Şu gavur İzmir'in Buca'sına
Saat bile tik taksız şu an
Cancağızım
Aranmadığın tüm zamanları giyinip bir seksen uzansan karşımda
Boyum bir başak boyunu geçmez
Bir cüceydim ben aslında
Ölçüşmeyi inan hiç bilmedim benliğime kattığın anlamla
Tek dileğim biliyor musun
Hayır
Sen de bilmiyorsun
Alimlerin yalancısıydı tüm öğretiler
Ahhh
Geldiğim gibi gidebilsem

Tek dileğim gözümün bebeği
Sevmeyi adam gibi bilsem
(Feminist değil insanca bu söylem!)
Suşsuzum
Sadece
Bir muma daha üfledim az önce ben