Dökülen Yapraklar

Bir sonbahar sabahi
Yüzüme esen serin bir rüzgar
Dolasiyorum dökülen sararmis yapraklarin üzerinde
Bir ileriye bir geriye

Seyredirken ciplak agaclari
Takiliyor gözlerim bir sincapa
Atliyor daldan dala
Yanlizliga meydan okurcasina

Gecenin karanligina gömülen sessizlik
Siyrilamiyor,atamiyor kabugunu üzerinden
Islak caddelerse
Kosumuyorlar imdadina isteseseler bile

Ben ise daha gecen aksamdayim
Kelepcelenmis düsüncelerim
Kurturamiyorum kendimi esaretinden
Ne alip veremedkleri var ki benden

Gecerken agaclarin altindan
Düsüyor icime bir üseme
Gördükce yerde sürünen yapraklari
Daha iyi anliyorum cektigim kahirlari

(Berlin,04.11.2007)