Dokunamam Yüreğine

Hadi şair;
Yitik umutlar limanında yol alan düşleri resmet
Zeytin karası gözlere
Hüzünler demlenip şarapnel parçaları
Keserken bedeni
Gece ve yıldızlara avuntular sun
Dokun kaleminin en yaralı yerine
Yaz
Yine yaz
Avut beni satır aralarında



Kan kesiği yaralar kangren
Görüyor musun?
Bak; sökülüyor kabuğu
Kapat gözlerini
İçimdeki ezik maziyi
Görme ne olur!
Çek gecenin kulağını
Diz çöksün önümde
Uçuruma tutunmuşken
Utanırım dokunamam yüreğine