Dokunma

Her gece olduğu gibi, bu gecede sen/sizlik doluyum.
Elimi kalbime götürüyorum,
Ve orada sadece seni hissediyorum.
Sen olmasan da,
Ben hala seni yaşatabiliyor muşum demek ki...
Senden sonra öyle bir sakladım ki kalbimde seni,
Adeta bir cesedin içinde yaşıyorsun artık.
Aslında ben seni yaşatmak değil de,
Kalbimde öldürmek istiyordum.
Çünkü bir daha yan yana bile gelemeyeceğiz.
Ve ne gecemde,
Ne gündüzümde,
Ne de rüyalarımda olmanı istiyorum.
Giderken açtığın yara yetmezmiş gibi,
Bir de kendini hatırlatarak kanatışın yok mu?

Yeter!
Ömrümü tüketecek kadar izin kaldı...
Dokunma artık!
Dokunma...