Dokunma Gözlerime Yalnızlığımı Korkutuyorsun

Dokunma gözlerime...!!
Yalnızlığımı korkutuyorsun.

Hakkın yok,
Hayali suretinle gökyüzünü gasp etmeye.
Okyanusların mavisinden bir tutam çalıp,
Yaralarıma sürüyorsun.
İstemem.
Bırak kan dökülsün toprağımdan.
Acze baş koyayım,
Kapansın kapılar yüzümün düştüğü sokaklara.
Sıradışı üşümek istiyorum.
Öpme buz kesmiş avuçlarımı.

Militan sözcükler eğitmişsin söylenmeye.
İki kıta şiirin üçüncü mısrasında adımı asmışsın.
Yazma beni.
Sahte kimliğin eğreti duran resmi ben değilim artık.
Geceye gam taşırım,
Hamaliye istemem.
Güneş gülümsermiş şehrin göbeğine.
Şahit olmadım.
Hükmü kesilmiş cezanın suç kaydıyım.
Tanıksız, sorgusuz infaza kurban ettim bakışlarımı.
Dilim tutuklu.

Al kokunu odamın efkarından...!!
Gecemi ağlatıyorsun.

Hakkın yok,
Camın buğusunda yaşamaya.
İstersen yıldızlar topla koynunda
Ya da ayın rahminden doğ gecenin zifrine.
Bir mevsimlikti saltanatın,
Mevsim yaprak döker.
Yaz küser sonbaharın gelişine.
Son/baharım olacaktın, güz olmasaydı adın.
Hadi al yapraklarımı elimden.
Savur rüzgarını,
Keskin kılıçlar şanıyla.
Yüzümü en derinden kes.
Öldür sevinçlerimi.

Gazel kokan ses benim değil.
Yanılıyorsun.
Gözbebeklerimde gülen çocuk mu varmış?
Kızılcık kusuyor, görmüyorsun.
Bir ayağı aksak şiirler yazmışım, doğrudur.
Adın düştü kalemimden, bilmiyorsun.
Sen...
Kuşkuyu besledin ya gönül evinde,
O gün; ellerimden söktün merhamet yağmurunu.
Şimdi her yan pus.
Zaman, şizofren bir söylenti.

Hangi deniz hırçın değildir kıyısına,
Hangi ah ödül bulur hakkın kitabında?
Söyle...
Eylül'ü gönlünde büyüten hüzün.
Yosun kokmaz mı sahilde uçuşan martılar,
Bir vapur düdüğüyle irkilmez mi sabah,
Her gece dönmez mi sabaha?
Madem güzdün, yaprak dökecektin.
Zamansız neden geldin yaz/ıma.
Hadi,
Al güneşini iklimlerimden.
Tenim ayaza müebbet.
Yazan kalemin kudretinden sual olunmaz.
Eyvallah demek,
Bana düşer elbet.


UĞUR YÜCE