Dokunmayacaktım
Uzun
Süre
Dokunmayacaktım
Bütün
Eskileri
İstifledim
Doğru
Çatı
Katına...
Kucağımdakilerin
Üstlerini
Örtüp
Hepsi
Sandıklara
Uyumaya...
Geçmişi de
Dizdim
Sıra
Sıra
Raflara...
Kalbim
Durdu
Duracaktı
Geri
Dönüş
Yolunda...
Bazı
Geceler
Raftakiler
Pıtır
Pıtır
İniyorlar
Göz
Pınarlarıma...
//İşte korktuğum yine başımda...//
Ta ki
Kirpiklerim
Birbirine
Sarılana
...Sarılana...
mazinin tolu raflarında kalan anılar ne yazık ki her zaman yürek yakar .
kısa fakat hüzün yükü bir şiirdi .
kutlarım şairem ilhamın bol olsun sevgiler.
🙂
Nasıl dokundu ama bi blsen,gözlerimde canlandıı istiflenmiş sıra sıra dizilmiş anılar...
🙂