Dokunulmazlığın Vardı Sevgili

Sen hiç bilmedin yokluğunda k ü ç ü l m e y i
Eriyip b u h a r l a ş m a y ı
Şimdi sıra s e n d e




Kaçak düşlerim olmadı
Mülteci değilim
Zorlayamam şehrin sınırlarını
Kayıp kentliyim
Firari aşklara yabancı yüreğim
Ahlarla süslerdim gece yıldızları
Şafağa döllenen güneşi
Gözler gözlerinin esaretinde
Ruh bir bakışa tutsakken
Sana dilenciydi ellerim
Yokluğuna sarılıp
Göz pınarlarımda büyüttüğüm
Ağlayamadım
Ağlayamam ki




Kulak ver
Dinle
Kemanlar hüzzam çalıyor
Şarkılar biz ağlıyor
Düşündüm
Çoğu kez seni azat edip
Yürekten sürmeyi
Beceremedim
Bende şiir kadar dokunulmazlığın vardı sevgili!