Dokuz Can

*(Korkularla çevrili memleketim/Bir yudum özgürlüğe muhtaç
Ve memleketimin insanları aç /Çocuklarım gezerken yetim
Ne kral kaldı ne de bir taç/Oyuncak oldu hürriyetim)*
*(Emekçi)*

seni görünce...
sesini duydukça dokuz can hatırlanır
o senin canından
O kanlı Maraş'tan

bir sürgün var uzaklarda
adı emekçi
sazın telinde hasreti ç/ağlıyor

sürülmüş sürgün bir ömür
yurduna hasret
ölümüne hasret kalmış
mezar taşına

memleketi Maraş
yorgun yorulmuş haline
gürbeti alır
sıladan kalan
ölümü arar
sarardı günleri

dili ararken
gönlü kaderden
hasret sılaya
dokuz can unutulur mu

özlenen emekleri
emekçi çalmasın da kim çalsın
hüznü özlemi hasreti
baba hasreti
vatan özlemi

hepten ufkunda yürek yakan
canilerin koynunda
can çekişiyor
kanayan yürek

burası Maraş
zaman geçse de
yüz bir can ağlıyor
sonsuzluğa uçanlar
unutulur mu

gözyaşları akan kanlar
ana ağlıyor
çocuk ağlıyor
Maraş ağlıyor

ben ağlıyorum emek ağlıyor
emekçi ağlıyor sazın telinde
canlar ağlıyor

01/08/11 MARAŞ

**Emekçi ozan* ithafen babasını dokuz yakını Maraş katliamında kaybeden canlar adına...(