Dokuz Kıta, On Beyit

Ekmey ettin bişirdin hele hele
Gafamı şişirden be anne
Gafamı şişirdin şişirmesine
Yine de severim seni candan öte

Çok gonuşursun, bazan da boş
Anamasam da hepisidir hoş
Garanlıh dünyada bir ışık, loş
O da sensin annoş

Gül, bülbülden
Evlat, anneden
İki datlı söz
Geri de galmaz buseden

Dokuz kıta, on beyit yazısam
Emdiğim sütü dağlara akıtısam
Uyutmadığım gader uyumasam
Hakkını ödeyemem, yüz bin dua yapsam

Kötü kokuyur demedin
Boklu bezimi yunuverdin
Cennet ayağının altına imiş
Çünkü sen anne idin

Az çekmedi elinden masa, tabura
Ben her baceğimi çarptığımda
Evladının bir zülfü suzan olsa
Ana yüreği olurmuş ejderha

Ak ile karadaki tezat
Kardaş arasında olmaz fesat
Gönül köşkünde edilmeyen ayırt
Annedir sultan zat

Eşim senden çeker mi acebe
Nasıl dayancen ben gidince askere
Herhalde benden çok desin
Ah ulan, gel teskere

Harun,hedaye için uyumamış
Tek bir gün için bir gece
Anası hep uyumamış
Evladının ömrü için her gece