Dolma Kalem

Sessizliğin gölgesinde konuşamaz kalemim
Meraklı bakışlar toplanır şiirimin başucuna
Aynı yerden bakıp farklı susar herkes
Acizliğimin pençesinde zorlanır kalemim

Duygularıma karışır yalancı baharda açan çiçekler
Dilsiz , yeşilsiz bir tabiat çehresinde gözlerim
Arar yalnızlığını gayrı meşru şairlerin ceplerinde
Bulamaz sora sora adresleri tek tek yazar kalemim

Dön demesini de bilirim bitse şu med cezirler
Kal demeyi de isterim ama zoraki misafirler
Hesaplı hesapsız örtünmüş düşlerime fikirler
Dolu bir mezar bu kağıt niçin kazar kalemim?