Dolun Ay

Belkide benden haberi bile yok gecenin
Dönsem yüzümü aya
Uzatsam parmagimi
Tirnagima degse gülümsemesi
Kirpsa kirpiklerini kayarken
Ve ben gibi
O da mechul olsa
Her bakisi bir daiere
Icinde ben
Kaybolsak
Milimetrik yanlarimiza degmeden
Sinirsiz ve sonsuz olsak ikimizde

Yer yüzü mezar gibi manyetik
Cekse ikimizi
Kuvvetini yitirmis yer cekimi gibi mermer taslari soguk
Ikimizde üsüsek

Ölüm tanimazliktan gelir beni bel ki
Yedi yabanci sayar ola ki
Ölümün ahbabi yasamdir
Bilmesemde
Ben cocugum

Celik- cömlegi onlar oynar.

Döllenirken gece ölüme

Koynuna alip
Bagrina basmis beni AY......
Ve dalmisim
Safagin yasam uykusuna