Dolunay Sevdalım..

Henüz merhaba dediğim
o ilk günden beri /
kırık düşlerin avcısı oldum.! Sevdalısı ,
İzbe sokakların tozlu yollarında...

İsyanlarını yaşadım,
göz kapaklarımın. ../kollarımın
Aldırmaksızın gecelerin zemheri karanlığına
Her hamlesinde , gülerek kırdım direncini zamanın!..

Böğrüme bögrüme vurdu
ılıca rüzgâr.. dur demedi kimse!..
Sepetimde nemli ekmek /yaşadım
açlık kokan yalnızlığın tarlasında...

Aldanmayın böyle yazdığıma ;
urumhisarlı rüzgârlarlıda tanırım
kızkulesini de.. Surlarını Edirnekapının
Doru atlarını veli efendinin..

Bildik bir deniz kıyısında
mehtapla şakalaştığım çok olmuştur ;
dudağımda yanık türküler..
Aşiyan yollarında ,
henüz güne merhaba dememiş duygular...

Doğru söylemek lazımsa..Dostlar !
ezelden ahdimiz var bizim, ahidleşmişiz
gülyabaniler tohuma durduğunda
severek yürüyenlerdeniz
Zamanı ,
güneşe uzanan yolda...

Bir gün ,
seslenirse yüreğimize
acar şimşekler !
Hem demirden kulaklarımıza ;
Çorak ellerle de olsa
tipi boran topladığımızı
duya /hem bile dostlar !
Mehtaplı geceler varsın onların olsun !
yeter bize
Dolunay yüzlü sevdalımız;
Sevgilimiz..


2003/iSTANBUL