Dön Özledim Seni

gözlerin diyorum
sonra
susuyorum..

meleğim,
ıslanmayı çok sevmiyorsun biliyorum
bu gün günlerden yağmur
biraz konuşalım mı?

kirpiklerin ıslakken gözlerim kamaşıyor
sesim karışırsa yokluğuna, kızma bana
öyle güzel damlıyor çene çukuruna damlalar
dudağının her ıslak yerine bir sen ekebilirim
yalnızlık biçersem diye korkuyorum sadece..

sana biraz kendimden bahsedeceğim
biraz acıyacağım, biraz kırılacağım yine

meleğim
bu gün günlerden yağmur
beni dinler misin?

başımın ağrısından uyuyamıyorum geceleri
tam alnımdan sızlıyor, geçecek gibi değil
lanet olası uykumdan da kaçırıyorlar seni

artık biri dur desin
ben çok özledim seni!

resimlerinde çok mutlu bakıyorsun
gözlerinin güler şekli, alnının o kırışmış hali
içimden içim gidiyor, içimin perisi..

odamın her bir yanı biraz yalnız kaldı
hayallerini aldın önce, sesinin yankısını
ellerinin değdiği her bir kareyi
sonra seni, büsbütün kendini

aldın ve
gittin..

neden ve nasıl oldu bilmiyorum
anlatmaya kalkışsam sesim kısılır
o kadar sustun ki giderken..

bir şey söylesen
işte bu yüzden desen..

keşke, deseydin..

meleğim
şimdi saat yokluğun
benden geçtin mi?

kimsesizliğime yenik düşüyorum bazen
olmayışını kabul etmeye alışamıyorum
kızmıyorsun bana değil mi?

inan meleğim, elimde değil
bir kabul edebilsem tüm olan biteni..
yeteneksizim.
kahretsin!
çok özledim..

eldivensiz dışarı çıkma diye
kaç kere söyleyeceğim sana
üşüyor işte ellerim..

lütfen beni anlamaya çalış
unutamıyorum değil, aklımdan çıkmıyorsun..

yine yorganın açık uyuyorsun
kar yağıyor üzerime sanki
lütfen meleğim,
sen ört beni..

dön,
özledim seni..

yara gibi kaldın içimde
içimden geçsem, sana varıyorum
senden geçsem, içim acıyor
lütfen acı dinmeden
sen bitmeden
gel..

tut elimden, götür beni
nereye gittiğimizi sormayacağım
lütfen tut elimden ve götür beni..