Dön/gü

Ne zaman yaz bitse sevinirim sonbahar geldi diye..
Çünkü ben sonbaharda severim.
Eros yaz uykusundan uyandığında başlar aşklarım.

I
Sonbaharda başlardık sevmeye
çam ağaçlarının direncini tartardı
kuzeyden gelen paltolu rüzgarlar

Çam sakızı çiğnerdik ergen çocuk dudaklarımızda,
öpüşlerimize tat katardı.
Takas ederdik dudaklarımızı patikatadan kaçtığımızda.
Ölü dallar toplardık, savaşın ortasında.
Mayın varmışçasına koşardık, ezmemek için esir edilmiş yeşilleri
Ölüleri yakardık baba, oğul ve kutsal ruh adına
Bir garip yastığımız vardı ve sen kokardı saçları.

II

Sonbaharda başlardık sevişmeye
Şöminedeki son dalın ısıttığı bir yorgan beslerdik,
tenim ellerinde ..
Adının üstüne kazınmıştı gülüşü
Artık anadan üryan orman,
Havva gibi günah işlemişçcesine, yemyeşil çamlar örter ormanın
necasetini,
ve koşardık babadan miras bütün hayallere

III

Kışın başlardık üşümeye
Perdesi üzerinde bir kaç pencere
ceninlere ağlardı kalemimiz her öldüğünde
Küçücük elleri vardı, pembeydi avuçları
Adını koyamazdık tartışırdık ve hep aşk kalırdı.
Nazar boncukları asar çaputlar bağlardık yalancı ağaçlara
Direnirdi yaşardı soğuğa inat,
kardan melekler yapardı koşardı ardında ruhunun izleri
sevişirdik ağlardık...

IV

Baharda başlardık ağlamaya
Büyürdü aşk kartopu oynamazdı ergendi
ve yaşlı oduncu tecavüz ederdi
kaçardı.
Adını kendi koyar 'ayrılık' diye ağlardı koşardı
Çıplak yüreklerle koşardık ardı sıra
atlardı uçurumdan sonsuzluğa, durduramazdık.
Boncuklar kırılır çaputlar uçardı rüzgarda,
binlerce tanrıya dualar okurduk kurban keserdik
ama dönmezdi ölmüştü bir kere
ve kalemler ağlardı yine.
Susardı sevgiye sonbaharı beklerdi
kana kana içmek için seni



altıekimikibinonbir