Döngü

Herkesler hayaldi, bir ben gerçektim
Dünya yuvarlaktı, dünya küçüktü
Attığım fırçalar döndü, sırtımdan vurdu

Herkesler gerçekti, bir ben hayaldim
Sesim duyulmadı, yüzüm görülmedi
Bilmenin ve anlamanın arasında oracıkta
Dapdaracık , upuzun kalakaldım
Dünya kurallıydı, dünya yasalıydı

Herkesler insandı, insanlar insanlıklıydı
İnsanlık kayboldu
Herkesler hâlâ insandı

Karda çiçek açmalı mıydı?..