Döngüsel Yalnızlıklar

bir rüyanın içinde gördüm kendimi
bir gölgenin peşinden giden bir gölge
uzanıyordum bir yatağa boylu postlu
yatağın haberi yok
böyle,kimin gördügü belli olmayan bir rüya kadar

akşamdı,pencerelerin önü
bir sokak gerisinden kalan son dem kokusu kadar
perdelerin son salınışı , genç bir edası ile
dokundum kendime - ürktüm -
ses yok, cevap yok
öyle ki
içimden yakasından tutup kaldırmak geldi
umrunda değil...

izledim boylu boyunca
kaybolup gittim
ve kaybolup gittim bir gölgenin içinde
bu nasıl bir rüya ki
artık yakamızdan düşmüyor