Dontem Cerpte
Yaşamış olmaktansa
ölü olmayı dilediğimiz bazı anlar ki
yaşadım ben
baştan sona böyle bir an bu hayatı.
Uzaya altın vuruş yapmışçasına
dibini boyladım dünyanın.
Oradayım
Direksiyonu asla kendime doğru kıramadığım
mutlulukların şoför koltuğunda
Tanrı'nın montajla yüzümü kesip attığı
bir Hollywood filminde
Aşkları ölümle son bulacak Romeo ve Juliet'in ilk bakışmasında
işte ben, ben oradayım.
Göbek bağıyla bağlanmışım saatli bir bombaya.
Adı: hayat.
Tik tak
Aklımı yitiriyorum
Tik tak
Daktilo tuşlarını söküp yerine dişlerimi takıyorum
Bundan böyle her şair benden bahsedecek
Bundan böyle her şiir intihara kıyısı olan bir şair olacak
Tik tak
Ölüme kurulu alarm
Çal artık çal
Beni buradan gezegenlerce uzağa
Farklı imgeler,farklı söyleyişler,kulak âşinası olmadığım.Sadece bu bile yeter bana.Ama bazı satırlardaki anlam karmamşasını da soramadan edemedim;
yaşadım ben baştan sona böyle bir an bu hayatı. Belki kelimelerin sıralanışı belki de kelime fazlalığı bu karmaşaya sebebiyet veriyor.Ya da benim yorgun zihnim bu kısmı anlamaya yetmedi.Belki yorgun olmasa da yetemeyecekti.
Farklı söyleyişlere,akıcı ahenge rağmen yine de biraz daha üzerinde durulması şiiri esaslı bir edebiyat eserine dönüştürebilirdi.Belki de biraz demlenmeliydi.Belki de burada demlenir.Sonuçta buraya eklenen şiir bir daha değiştirilemez diye bir esas yok.
Diğer şiirlerinize de bir göz attım.Bu kalem farklı olma çabasında ve bu çabanın ürünlerini de toplamakta.Ve biz bu çabalayan şiir köylüsünden şiir yiyen pasifize şehirlileriz.Minettar kaldım.Sevgiler.