Dönülmez Gidişin

Sakın ölme derdim, okşarken saçlarımı
Sen taze meyva, ben solmuş yaprak derdin
Ne bir rüzğar esti, nede boran çıktı
Sen neden, sararıp düştün babam
Ümitlerimi hapis ettin bir avuç gözyaşıma
İki kürek, kara toprakmı girdi aramıza
Soğuk mezar taşının gölgesi düştü baharlarıma
Kırdım kalemimi,mızrabım telde boynu bükük kaldı
Zamansız göçtün öte yana, bir yarın bende kaldı ömrüm babam....