Dönüm Noktası

Artık dökülmüştü vakit
tekerlekli sandalyesinden
kırıntılarını topluyorken geçmişin
geleceği aç bırakmışız...
yazık...

ne çok uzak görünürdü
sarhoşluğunda gençliğin
umutlarla yüzdürdük gemileri
iklimlerin kışa çaldığı sıra
kaçmak istedik beyaza
ve teslim olduk sonra
kim bilirdiki düşecektik
acısından bir ayaza...

birazdan topla valizlerini
topla da taşın bedenimden
ruhum geride bırakacak seni
az kaldı kopuyorum birazdan
belli ki yeni umutlara
yeni fırtınalara
belki de
sadece
düşüyorum takviminden
yalnız ve altın harflerle
dönüm noktası....