Dönüş Yok Bu Seferden

İki yakada iki bedbaht gölgeyiz biz seninle
Dolaşıyoruz ortalıkta fark edilmiyor bedenlerimiz
Bir seni almışım şu kırk yıllık tekneme
Gitgide çoğalan anılarımı bir de
Her fersah çıkmazlara gebe
Varacağımız adalar darboğaz
Kendini tekrarlamaktan yoruldu günlerimiz
Sis içinde gece
Kuzey denizlerinin soğuğunda üşüyor düşlerimiz
Geçmişe bak ne kadar tanıdık yaşadıklarımız
Su değil sese akan zamanı harcıyoruz
Dünya bizden habersiz biz içinde hancı
Aşk için giymişiz de kızılı
Yenememişiz nefsimizdeki hırsı
Her yolcunun ilk durağıdır da dünya
Son duraktan bihaberiz

Anlamaya çalışsak ta çıkış yok bu girdaptan
Zaman günle yarışta
İklimlerse kar altında
Saklanmaktan sarardı hayallerimiz
Sanma ki gerçekteyiz tüm yaşananlar yalan
Herkes kendi hayatında kurgudur yalnızca
Akşamın göğsünde duran yağmuruz sadece
Bağrımıza düşen kor alev alır her nefeste
Biz esir birer gövdeyiz bu yangınlar içinde
Işığı alnıma vuran deniz
Biliyorum gelecek yok bu seferden
Suskunluğum çaresizlikten
Bağışlanacağımı bilsem bir an
Orada başlardım kürek çekmeye yeniden