Dönüşü Yok

Gözlerime
Yıldırım düşürdüğünden beri
Yüreğimin fırtınası dinmedi
Düşlerim yolunu kayıp etmiş
Doğru adresi bulamıyor
Tıpkı
Sen gibi



Dilde bağdaş kuran
Söylenmemiş sözleri azat etsem
Hepsinin istikameti sen
Ondandır yirmi dokuz harfi infazım
Hor görme



Susuyorsam
İçimde öfkeyi büyütürken
Dağları devirip
Sana çıkan yolları kapattım
Yüreğime zincir vurup
Kendime kızdım



Bu sondur
Umudu ateşe verip
Meşalen olmak yok
Seni
Karanlıklarına teslim ediyorum
Şimdi
Kus öfkeni
Kandır yüreğini
Asla dönüşü yok