Dönüşüm Yok Bu Defa...

Hani dili tutulur ya insanın bazen,
yutkunurken bile zorlanır.
İşte tam öyleyim şimdi ben,
her nefes alışım aslında sanadır.

Bir gökkuşağı kadar
sonsuzluk yüklüdür kalbim,
gözlerim
bütün çiçeklerin kokusundan alır şairliğini.
gidenlerin türküsüdür aslında
söylemeye çalıştığı dilimin,
en zifiri karanlıklarda
kalanlara ışık saçar yüreğim.

Dur yüreğimin sahibi,
biraz bekle...
Yarın olur,
güneş gülümserken düşerim yollara.
Saçlarını keşfedip,
yüzünün eşsiz kıvrımlarından başlarım yolculuğa.
Gittiğim yerde olur gözlerin bilirim,
hep,sevdiğim gibi durursun karşımda.
Kayboluşa uzanır bazen yolum,
yas tutar bazen bütün ağaçlar sevdaya.
Ah bir yanı yorgun bedenimin,
Ama bilirim ki,
bir yanım hala ayakta.

En zayıf halkasıyım şimdi yalnızlığın,
dem vurmuş acılar en katran yanıma.
Bilinmez bir yolcu olmuş gözlerim,
dönüşüm yok,yokoluşum dönüş bu defa.
Yüreğinde saklı huzurum biliyorum,
bir kuş misali uçmak istiyorum kollarına.
Ayak biliklerimden vuruluyorum hasrete,
gelişim yok,yokoluşum geliş bu defa.