Dördül Çekirdeği

/ Anlatılacak çok şey vardı anlamak için
Dinlemek kadar zor
Söylenmeyecek tek söze ben'i sor /

Hakikat pervazının kanadı açılınca
Kanadı matemsiz ölümler
-Yedeklenen günle-
Tanıdık telaşa aşina
Kabullenmenin mağrur ağırlığı sırtında
Yol bilir gibi yürüdü affedilmeyenler

...

Her birine dokundum...
Yalanları secdeye değmemiş dualar eşliğinde
Tek tek kucaklaşıp kapandık birbirimize
Tüm kinlere inat...

Huşu içinde köle gibi çırpınan
Acıyı hissetmez ruhlarıyla tükenmek bilmez
Bulutların sessizliğinde dokundular içime
Hepsi silinip sağır merdivenlerden indi yer/yüzüme

...

Sonsuz dairelerin beyaz kavisleri
Kutsanacak ne kadar su akıyorsa buradan
Ve hiç kirletilememiş ne kadar iç ülkeler varsa
-Saflığında ve derin-
Kurgusu sızan ben'lilerin
Ve suskuyu tanrı sessizliği adına
Tüm çığlıklarını yutmuşlarsa şairlerin
Betimsiz düş arkalarında dolaşıp
Hafıza fazlalarından atıl yaşıyorlarsa şiirlerinin
Tüm harfleri kipleyerek
Islıktan söz ediyorlarsa
Melodik bir kavramın eslerinde
Rengi bulunmayan tutkuya dek
Saklanacak
...

Yazılar yolluyorum...
Dünün kollarında buruşmuş güncelerden
Ve cenneti yok sayıp cehennemin dibinden
Ak meleklerin kanatları dar
Koca çamurlar düşürerek
-Burası sonsuzdur-
Yitik düşlerin-gülüşlerin bataklığından
Ay kokan tüm beklentilerin damıtıldığı yürek eleği gibi
Meblağ ölüsü sevicileri yok sayarak
Denizi olmayan adalarda susuz bırakılarak
...

Şimdi hanginiz gider, hanginiz kalır
Şiir tesadüflüğü içinden
İnsan başkalarına...

-İstese de affedilmeyecek-
-mi?...-