Dört Duvar Üstü Çiçek
Bilmem hangi gün
Hangi an geleceksin
Belki kapımı çalıp haber vereceksin
Ben ise
Tanımazlıktan geleceğim seni belki de
Sen yine de
Vakit tamam diyeceksin
Nafile haydi hemen hazırlan
Oysa ben
O bilinenden öte gidemeyen aklımla
Nereye diyeceğim ama
Daha çok erken
Ölüm
Elbiselerinden soyunmuş insan
Herşeyi olduğu gibi geride bıraktığı
Zamansız
Amansız
Bir şey var ki
İçimi ferahlatan
Bir gün
Çimenler çıkacak ya toprağımdan
Belki bir çiçeğin yaprağına
Dokunacağım ya umarsızca
Köklerine tutunarak
Açacağım dallarında
Belki kuruyacağım hiç dokunulmadan
Döküleceğim
Kokular saçarak etrafıma
Yine toprak olacağım
Toz olup rüzgâr'la
Karışacağım güneş'le
Hava'ya ve su'ya
Gökyüzü bana akacak
Ben bulutlara
Ve yıkayacağız ölümüzü
Defalarca defalarca..
Ah bir de ayrılık olmasa
Sevdiklerinden insanın...
10/7/2010 İzmir
ah be şairim, ayrılıklar olmasa iyide, ayrılık olmayınca kavuşmanında anlamı olmuyor işte, her şey zıddıyla anlam kazanıyorya hani,
usta eli değmiş şiirin şairine selam ve saygılar efendim...