Dört Mevsim Ben

Güneş çekip çıkardı yıldızlı yazmasını
İpekten şal bağladı denizlerin renginden.
Ak bulutla doldurdu asumanın tasını
Çılgın şarkılar çaldı dalganın ahenginden.
Demek gece sonunda yine sabah olacak
Aydınlığa çıkmazsam bana günah olacak.

Yavrusu cıvıldıyor dal üstünde yuvada
Annenin gagasından nimetini beklerken
Sevinçle raks ediyor diğerleri havada
Sabah yeli umudu gönüllere eklerken.
Peki benim nasibim ne için bu kadar az?
Dua etsem yalvarsam gelir mi avaz avaz?

Karla boranla geçti dondurdu ilkbaharım
Bulutlar ağlamadı yazın kurudu tarla
Hazan dedim güz dedim söndü içimde harım
Yine de pes etmedim direndim hep vakarla.
Sonu görüyor gözüm karakış yaklaşıyor
Avucumdan ayrıldı umut uzaklaşıyor.

Ne olursun Allah'ım ters çevir mevsimleri
Son kışı atlayayım dallarım çiçek açsın
Yaşamak istiyorum sararan resimleri
Bu garip kulun biraz arza mutluluk saçsın.
Bilirim ki yaparsın muktedirsin her şeye
Bu bahtımı sen güldür muhtaç etme kimseye.