Dost

Bir dost tanıdım.
Her gün çalardı kapımı.
Muhabbetine doyum olmazdı.
Beraberken canımız hiç sıkılmazdı.
Ela gözleriyle bana bakardı.
Parfümüm, o güzel kokusuydu.
Rüzgarda kıvrılan saçları,
Yüzümdeki en yumuşak dokunuştu.
Ağladığında yüreğim dayanmıyordu.
Çünkü ben onu yaşıyordum.
Kardeşimdi, hatta kardeşten öteydi.
Benden uzakta bile olsa,
Üzüldüğünde kalbime çiviler batardı.
Gülüşü benim yeniden doğuşumdu.
Bembeyaz bir sayfa açtığımda hayatımda,
Onunla doldurabilirdim her bir köşeyi.
Beni bu denli güçlü tutan sevgisiydi.
Onun sayesinde hayatı,
Hayat diye yaşadım.
Bir an bile sıkılmadan, bunalmadan.
Sevgimden, umudumdan taviz vermeden.
Bu hayatı onunla yaşamak istedim.
Benim yanımda olmasını,
Bana hep dost olmasını istedim.
Çünkü ben onu kendimden bile çok sevdim..