Dost

Ne çok sevmişim seni
Dost görür gözlerim
Her baktığında
Bilmiyorum var mı yaşanılan?
Dostluğunda ötesinde

Varsa eğer
Ben oradayım, sende
Ve yaşarız birbirimizi
Sorunlar ve sorular göbeğinde

Ömrü hayatımın badanası
Ve sıvanır her bahar boyası
İçinde yaşanılan odası
Ve açılan pencerelerinde

Dışa açılan dünyam
Tutunur gider ellerinde
Nereye götürürsen götür
Sormaz bile yüreğim
Bilir ne getireceğini
Ve bulur bulacağını
İçte kalan

Ruhu dolar şarapla
Üzümleri cennetin bağlarından
Öylesi yenir

Günler geçer, gecelerin içinden
Dost denilen varlığın
Ruhunda uykuya varılır

Yağmurda, yaşta, selde
Hüzün ve hazan mevsimlerinde
Kırılan kalbin üstü sevgiyle örtülür

Ve ömür boyunca bir öğüt gibi
Ardında izini bırakır


İncitecek sözlerin
Lafı olur mu?
Dost denen varlığın üstüne
Söz söylenir mi?

Ne çok sevmişim seni
Yaşanan, yaşanılır ama
Bilmem ki nasıl anlatılır?