Dost Adında İhtiyar Bir Nefer

Şiire gölge düştü
küsen küsene
kan kokuyor cennetim
dostunun ruhunu
kesen kesene...

Toprak anam
çok mu var daha
rahminde sakladığın umudun doğumuna
sancılı gözlerimde
yine sen kokuyor...

Uçurtmalar komşu
göğe yükseliyor mu hala
sizin türkülerinizde
bizde onlarda yaralı...

Aynalar gerçeklere bürünse
çatlar camımız
utancımızdan
yine de
güler bir yüzle sileriz her gün
anılarımızı kirli ellerimizle...

Dostluklar ölüyor komşu
kalp ritminden ödün veriyor
sıkışıp acı çektiriyor da
hala kibirli gözyaşları
göğe hükmediyor...

İçerden komşu içerden
kanayan yara çok içerden
dumansız ateşlerin
barutsuz savaşların
sessiz çığlığı onlar...

Sessiz filmin fragmanı dostluk galasında
figüranlar sefiller kadrolu
jönlerse hala düşman ordusu
ayakta alkışlanırken final
dört kolluda gidiyor
dost adında ihtiyar bir nefer...


28.01.2013 / Şair-i Gülhan...154