Dost Dediğin Böyle Olur

Çağırmadan çıkar gelir,
Dost dediğin böyle olur.
Gönlündün geçeni bilir,
Dost dediğin böyle olur.

Davete icabet eder,
O gelince biter keder,
Sözü doğru dili şeker,
Dost dediğin böyle olur.

Varınla var yoğunla yok,
Sen aç iken o olmaz tok,
Arada bulunmaz yok yok,
Dost dediğin böyle olur.

Acıyın çoğunu alır,
Her acıya çare bulur,
Dar günde yanında olur,
Dost dediğin böyle olur.

Dostluğun sanal,ı olmaz,
Sahte dostlar dost bulamaz,
Neden söz yerini bulmaz,
Dost dediğin böyle olur.

Ömer Çetinkaya dostun,
Ölenece dost tur kastım,
Sözüme kalıbım bastım,
Dost dediğim böyle olur...

Congeri
12.04.2006

09 Temmuz 2009 218 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (6)
  • 15 yıl önce

    o sizin yüreğinizin güzelliği teşekkürler gülcan güven arkadaşım saygılar

  • 15 yıl önce

    şiirleriniz çok güzel tebrik ediyorum abiciğim... şiirlerini koçaklama tarzında harika yazmışsın yüreğine sağlık...

  • 15 yıl önce

    Sayın Ayla Küöük şairemsizitabiki haklı buluyorum sütten ağzı yananın yoğurdu üfleyerek yemesi gibi birşey ama zaman bunu doğrular dostluğun nekadar güzel birşey olduğunu da bu şiirim belirledi saygılar sunarım başarılar hep senin olsun...

  • 15 yıl önce

    Dostluğun sanal,ı olmaz, Sahte dostlar dost bulamaz, Neden söz yerini bulmaz, Dost dediğin böyle olur.

    nefis anlam .çeriyor şiir ama herkes için bu böylemi dersiniz
    bakın bazı dostlar bana bu şiiri yazdırttılar oysa dostluk öyle güzelki şiiri ve şairi kutluyorum tebrikler 👍👍👍👍

    EL YÜZ ARTIK KİRLENMİŞ

    Nice dostlar gördüm ben, şu garip pencerede, Hepsi selamla geldi, muhabbete talipti. Kimi canı gönülden, sohbeti bala değdi, Kimi kendini övdü, yeter artık dedirtti.

    Kimi şansın denedi, olta attı bekledi, Kimi kendinden emin, yok benden başka dedi. Kimi sus pus dinledi, ömrüme ömür verdi, Kimi yanlış konuştu, çıkarını belirtti.

    Kimisi kaprisliydi, her gün ayrı sorunlu, Kimisi kendisinde, haciz yetkisi buldu. Derdini anlatsan da, kulağı duymuyordu, Yağ gibisi sinsice, su üstüne seğirtti.

    Anladım ki o vefa, İstanbul'da bir semtmiş, Dostluk dediğin ne ki, çıkar ile süslenmiş. Cansın sen canan diyen, kin ile bezelenmiş, Dostluk artık tarihte, fi yılına gizlenmiş. Yâda bana dost diyen, el yüz artık kirlenmiş.

    Ayla küçük

  • 15 yıl önce

    teşekkürler güzel şairem (DEV)