Dost Diye Adlandirdiklarim

Hayat bir macera gibiydi benim için
Bu gün gülüyorsam yarın hep ağlarım
Ardıma baktığımda ne yaşadıklarım vardı
Nede dost diye adlandırdıklarım
Ben çok yoruldum be gardaş
Dostum deyip de güvenmekten değil
Arkamı dönüp baktığımda onu bulamamaktan
Yalnızlıktan yoruldum usandım ben be gardaş
İyi günlerimde yanımdalardı yalan değil
Ama şimdi nerdeler hangi ellerde
Hangi tutsak zindanlarda
Hangi mazi kalplerdelerdir..
Her mutluluğun sonu hüzünle bitti
Her hüznün sonu da hüzün idi,
Güvenmek ardına bakmadan bu dünyadan kaçmak oldu
Sevdiklerim ise beni kırıştırıp atan bir mendil...
(İnsan hayatta hatalar yapar yapılan hatalarında illaki bir bedeli vardır hata yapmamanız dileğim ile...)