Dostlarımı Özledim

Dostlarımı özledim bir çay bahçesinde,
Savururken buharı bardaktan.
Demlenmemiş hayaller uçuştu ağırdan...
Şekilden şekle girerken, dağılıverdi usuldan.
Akla ziyan haller mi desem buna?
Hayal gücüm yetmiyor.
Ne desem? Sanki her şey bir bulmaca.
Bir kaç yerinde yanlışlık yapılmış gibi.
Uymuyor cevaplar birbirine!
Hayat bitmeyen bir bulmaca oldu önümde.
Oturmuyor taşlar yerine...
Özledim dostlarımı bir yudum çayda,
Dağılıverdi anılar buharlanan havada...