Dostluk

Küçükken bir incir dalı
Erişilmez gelirdi,
Dost omuzlarda varırdık
İncirin tadına
Elimiz kanasa
Aklımıza dostluk gelirdi
Elimiz kanardı
Biz kan kardeş olurduk.
Şimdilerde yalnızlığın omzundayım
Uzatsam da yakalayamıyorum çocukluğumu
Yetişemiyorum dostlarımın
Kabuk bağlayan yaralarına...