Dostluk Ne Duyguymuş!

Dostluk dediğim duygu,
İpe sapa gelmez, kudurdu.
Her dostum bir yalan uydurdu,
Beni alnımın ortasıdnan vurdu.

Ben size ne yaptım, cezası buydu.
Tüm korkularım, diğerine uydu.
Demek insanlığın karşılığı buydu,
Tüm düşüncelerim, evinde sustu.

Tam bir şey diyordum, ağzımda koydu,
Bunu yapan yine oydu.
Vay be, fare fili boğdu,
Dört bülbülün gülleri soldu.

Su buharlaşınca yine suydu,
Sadece başka bir kılıfa uydu,
Sessizlik, sonu gelmez kuyu,
Barışmam diyorsan git, yat uyu.

Senin dediklerin bana ağır koydu,
İstemiyorsun işte, tahminlerim uydu.
Aslında dostluk, Sahra'da bir damla suydu,
Güzel aldı dostluğu, bu halde koydu.

Ben seviyordum sizi, bir problem yoktu,
Senin lafından sonra, bu problem doğdu.
Aslında o dediklerim, daha çok toydu,
Çok konuştun, vallahi artık boğdu.