Dostoyevski Nin Aşkı

bütün gece sustum ; hiç konuşmadım
hep seni istedim sevgili Nastenka
rüzgara karşı uçmaya çalıştım
sana ait parçalarım döküldü Nastenka
üzerime gelen dört duvarlarım
arasında senin sevgin Nastenka
duvarlarımda duran örümcek ağlarım
sen yokken ne de artmış Nastenka
bana dik dik bakan aynalarım
sen gidince bakmaz oldu Nastenka
küçükken sahip olduğum bütün oyuncaklarım
hepsi küstü; konuşmaz oldu Nastenka
soğuk gecelerde buz kesilen yanakların
şimdi kızardı mı Nastenka?
bir şey sormuştum sana hiç anlamadığım
hayat sensiz hayat mıdır ? Nastenka...