Dostum

Sabahlar gönlüme hüzün kafesi
Güneşler hiç bana doğmuyor dostum
Ben ki ışığın ilk askeri
Zindanlar özgürlük vermiyor dostum

Ben sana tutsak yaşarken aşkı
Yasakın mehtaba , ışığım nerde
Gözlerim hep sana ağlarken şimdi
Cismin ile uzak nerdesin dostum

Zor yaşanır böylesi aşklar
Zamandır tanığı yıkılan başlar
Yasaksın diye bana vurulan taşlar
Kırıyor gönlümü, nerdesin dostum