Dostum

Gönlüme işleyen vefa var sende
Sohbetin bal şeker çayın da demde
Senden başka yaren kalmadı serde
Şiirler hep seni soruyor dostum




Bulunca dostunu bırakma ele
Hasretin kokusu verince yele
Gözyaşları akıp dönünce sele
Yarama tuzlar doluyor dostum




Dostların dostuna ettiği nazı
Bir araya gelip vursunlar sazı
Tavukta yeterli istemem kazı
Gerçek dostu gönlüm arıyor dostum




Derdiyle dertlenir elim veririm
Yüzünden yüzüme güller dererim
Vefasızsa ağlar yaram deşerim
Sonumuz toprağa varıyor dostum






Toprağım suyumdur dostumun hası
Sıcacıkdır özü sofrada tası
Gidenin ardından tutarım yası
Ağıtım fizana varıyor dostum






Dostları görünce gönlüm açılır
Yüzümde tebessüm neşe saçılır
Kelimeler inci kemden kaçılır
Yaradana kurban olunur dostum