Dostum Benim

öyle biçare zavallı hakirim
kırılmadı dert dolu destim benim
yoksul perişan garip bir fakirim
fakirlik en zengin hısmım benim.

nankör oldum mevlaya bilemedim haddimi
nefsime aldandım unuttum ilmimi
aşağılık doruklarla aştım bendimi
artık iflah olmaz cismim benim.

şeytanın kuyusuna düşmüşüm yatıyorum
yatmakla kalmıyor gittikçe batıyorum
güneşte kar gibi eriyip bitiyorum
içimdeymiş en büyük hasmım benim.

mevlam veriyor her türlü desteği
yinede bitmiyor kör gönlün isteği
nankörlük nefsimin en iyi mesleği
hayırla yad edilmez ismim benim.

dışarıdan görenler benzetiyor alime
ben ise yanıyorum iki yüzlü halime
allahım hidayet şu taş kalpli zalime
sana layık kul olsun neslim benim.

muhalif olarak karşınıza durduysam
söylediğim sözlerle huzursuzluk verdiysem
bin özür dilerim kalbinizi kırdıysam
olamaz kimseye kastım benim.

sadık dostlarım birer birer yıkıldı
mezarları kazıldı birde kefen dikildi
şu yalan dünyadan hakikate çekildi
rabbimmiş en sadık dostum benim.