Doymuyor İnsan

Bir gülen göz,bir tatlı dil
Bir yoksula candan ihsan
Gerçek servet para değil
Bilmiyor insan

Herşeyi var yine ister
Hep daha fazla olsun der
Dönebilse giden ne der
Korkmuyor insan

İşte evlat,eş ve ana
Tat sevgiyi kana kana
Dönüverip şu cihana
Bakmıyor insan

Bu bizlerde büyük sorun
Her gidişi hayra yorun
Bir kefenle göçtü Karun
Doymuyor insan

18 Mart 2010
Perşembe 07:46