Doyumsuzlar

Şer duyulur bed sesinde
Şu siyaset sayesinde
Fakir halkın ensesinde
Dönüp durur doyumsuzlar

Hiç gevşetmez ipini
Kapıya bağlar itini
Tutamasa da götünü
Yiyip durur doyumsuzlar

Ne düşünsün seni beni
Takmaz gelecek eceli
Dünya kurulduktan beri
Soyup durur doyumsuzlar

Ne sondur ki ne de ilki
Hepsi birer kurnaz tilki
Kendi sırtındaki yükü
Vurup durur doyumsuzlar