Dua

Yorgun kaldırımlarında göğün,geziniyorum...
Düşünceli,mağrur,senden parça gece.
Düşümse duada ;
Kendi benliğimde büyütüyorum beni,
Ben ;
Bin ışık karanlığa,
Gözlerini alan göğe değdiklerinde bir an,
Melek.
Ben yaratılmışlığa şükrün...
Saf tad !
Acıkmıyor...
Susamıyor...
İbadet ediyorum Tanrıya.
Ve güzellikler...
Asılı kanatlarıma...
İnsanlığa!
Bir insansın sen yalnız...
Tanrıya şükürde sanırım,
Kucağı açık,
Duada!
Öyle açık...
Öyle çağıran kolların!
Gelişim rastgele değil,
Vazgeçtim...
Kanatlardan yoksunluk da ne ?..
Koynuna sahiplikte
Acıktım...
Susadım...
Sana!
Geldim...
Bildim...
Sen,
Bir dua dilinde,
Aşka mü'min!
Hep dile,
Hep şükret!..
Ayırma yanından,
Ne aşkı,
Ne beni!
Güzelliğime bulan,
Kirlen...
Saflığımda yıkan da
Yıkan...
Kirlen...
Yıkan...
Hiç yorulma !
Bıkmayacağım bana değişinden.
Geceyi ezip güne ermek varsa şuanda,
Günışığından gülümsüyor gözlerin ya ...
Düşümle kolkola ,
Bu bir dua!
Tanrı çağırdığı gün yeniden,
Birlikte dönelim!