Dualarımdan Hiç Eksik Olmadın...

Mananın maddeye,
Saygıyla,
Müsaadeleşmesiydi ayrılışımız,
Helalliksiz(di)...
Ayrılıklarla varlığına,
Kaç kez hasret bıraktın,
Beni sen...
Kaç kez (canımı) öldürüp,
Yeniden dirilttin,
Senden sonra...

Elbet unutacaktın beni ve,
Yüzüm olmayan resimlerimi...

Koynuna tenimle,
Emanet ettiğim,
O resimler yakılacaktı,
Gönlünün kor ateşinde.
Ayinler düzenlenecekti,
Ateşlerin şehvetine (neşelerle)...

Birden...
Karanlık örtecekti,
Göğün rengini.
Renk olmayacaktı artık,
Derin bir siyaha,
Hâkim yüzler kalacaktı,
Yanarken resimler...

Belki de;
Mutluluk çizgilerini,
Hatta taş kalbini,
Buruk bir ağrı sarsacaktı,
Leyla'nın Mecnun'a
Duyduğu,
Tarifsiz ağrılara eşdeğer...

Benden sonra...
Gücün kalmayacaktı,
Düşecektin...
Ortalık yerlere.
Sitem edecekti belki de,
Benliğin ?ben?sizliğe...
..........

Bizden sonra...

Ağladın sende değil mi?
Benim gibi...
Gözyaşlarını içine akıttın belki de...
Bazen canından bıktın,
Sebeplerini unuttun değil mi?
Tıpkı benim gibi...
..........

Görüyor muydun?
Sen varsın diye gelmiş,
Yokluğundan solmuş çiçekleri...
Kapılarımda...

Duyuyor muydun?
Dilimin suskun sevgisini,
Matemimin haykırışlarıyla,
Kulaklarında...
..........

Lanet okumadım,
Yokluğunun çıplaklığı,
Çarpsa da küfür gibi yüzüme,
Yokluğunun pençesine,
Düşsem de düşe dönük gülüşlerinde...
Lanet okumadım...

İnan bana;
Yokluğunun matemiyle,
Siyah perdeler inse de gözlerime(gönlüme)...
Yine de lanet okumadım...

Ve sen benim...
...Dualarımdan hiç eksik olmadın...

12/11/2008
23:29