Duam Gülüşlerine Sarılsın

Sana koşmak
yeminli bir b/akıştı
onu aldın derin sularda yüzdürdün

Nesimi gibi dara
derisini yular oldun
ne ettiysen kuruttuğun sularda
bu gönül yosunlarını soldurdun gönül

senden olmaya yemine saysan da
yokluğunu susuz çöllerde bıraktın
ne yanacak yürek var
ne de sevecek gönül yok artık

k/aşta yok
başta yok yoluna koyulacak
sen tarihin sahnesinde anlatılmayan sevdanla kal

ben yüreğimde tarih yazdım bir okusaydın
belki koşar gönüle çalardın gönlümdeki sazları

sarhoşken
bir damla gözyaşın silecek seher yeli essede
yüzün gülüşüne bir öpücük konsa da
sevdadan öten bülbülün sesiyle uyanacaktın
oysa sen duymadın bülbülün sesini

ne de gördün endamın sularında b/akan cemali k/alışın
gülüşünü bana yolla bir kere de olsa

artık sen
sana gelen sözün kalemi tükendi silgisi yok silinmeye
değmeyen yılan bin yaşasa da değer mi artık
bir gülüşün gelmedi ki sesin duyulsun

ben pirimle kuşandım
darağacı ne yazar ki
sensizliğin bir başka acıyan sevdaya yeminliyse
bende bu yardan kaçar giderim bilesin

sevda aşkın doruğu varsa da
baharı hüzünlü gülüşümüz koksa da
darda kalsan da dağlarına kuşanır gelirdim

seni ararım patika tozlu yollara koyulurdum
gelirdim bilseydin baharı sulak mevsimin yağmurlarında

yolda yoldaşımız
pirimizle kuşanan yollarımız
sana başka kokusu gülüşlerinle kal kalabilecek sen

sana güzel olan her şey
duamla sarılsın bir ömüre koyul git
gözlerin uyanmasın beni sana b/ağlayan b/ağlarda
duam gözlerindeki gülüşüne k/alsın

10*10*13*Karataş*