Duayı Unutursun

solgun ateşin teslimiyeti tutuklayınca karanlık kıvılcımları
ahşap bir akşam başlar, kırılgan tınılarla

önce baharın sesi kısılır
ve erken öten kuşların
dilsizdir artık köşe bucak kaçışan öyküler, kapanırken eşiklere

gel de aç
hüznün perdesini, kandilleri üflerken hele şeytan sofaları

bir sen kalırsın
bir de sen

bir korkak ıslık sesi
bir yelkovan ürküten yüreğinin şah damarını titreten öfkesi

işte o zaman başlar kancık eylemler
gölgeler
yine gölgeler sürerken namluya cesareti

içi boş mermiler
saklar kuru sıkı geceyi, mihrabına ayetin

duayı unutursun
sonra tanrıyı
avuçlarında barut, kokusunu tüketirken Nisan

eski bir Şubat düşer mahfiline kıblenin
zemheri içersin
kendini doldurup, bakır bakraçta

solgun ateşin teslimiyeti tutunca karanlık kıvılcımları
ahşap bir akşam başlar, kırılgan tınılarla

dalarsın gözlerine gecenin
eski sevda masalı misali
dönerken gökyüzünden ıslıklar....