Dudak Sızıntısı

karanlık sarkacın ucuna astığım gece
vuruyor karla karışık hüznünü
netameli meczup ömrüme
fısıldıyor dilime göçebe yasak türküler
koynunda uyutuyor rüzgar sessizce
içimde parçalanan arzumun son cümlesini

iki satır kalem çöküp eski bir şiire
yalvarıyorum
eylül sarısı ölü suretini kalem ucu öperken
ey çocuk! tutup getirsin en azından
ellerinin ağlamaklı sıcaklığını
eflatun renkli çaresizliğin, puslu sinesine

suskulu rüzgarın öpüp soğuk alnından
için için kurşunlanmış ayaza kestim yine
tütün tadında kekre inziva denkleminde
ay ışığını boyuyorum çapul edilmiş renklerimle

bir bulutun ölü beyazını çalmış
defolu arsızlığın rafan giden kapkaççısı
hangi sonlu mevsime fügüranım şimdi
baş rolü çalınmış hayatın kuru sıkı feryada
düşerken tetenoz tetiği


{düşü çalınmış
hangi rüyanın sefil zebani sancısıyım
kışın karla buz arası mülteci sisinde
tuzlu maviliğin kundakladığı
hangi bebe hıçkırığıyım ucuz can yeleğinde}

emilmekten memeleri sarkmış anaç dünyanın
rimeli akmış kirpik altı lağımına
ömrüme sürçerken hayat, ağır bir siyah kokusu
onay vermiyor çalınan foseptik kanunlar
kırık mızrap ucu çiziği
sınırlara bölünen ölüm ipotekli hayatlara

sorma beni, soracaksan da
kavgalıyım hala sırrına erilemeyen haşmetliyle
iktidar gizini saklarken
yola döşenmiş meymenetsiz nefret adakları
hangi adımda patlar ayak ucumda ölüm
bilinmez

ellerimin çarmıhına gerilmiş
tanrının kutsadığı edilmemiş bir elveda da
kanun hükmünde hazırlanmış iddianamem
kendimden sakladığım hangi bilinen sırrın
müebbet suçlusuyum acaba?

sorma nasılsın diye
ayak üstü tek katlı gecekondu rüyaya ikametim
incinen gökyüzünü avutuyorum
dudak sızıntısı kutsallığı yitik dualarla
buraya istiflediğim yaslı harflerle
biraz öyle
biraz da böyle
çıplak bir rüyayı örüyorum
sancılı yurtsuz mülteci düşlerime

29.01.2016 Detmold