Dudaklarda Sus Kaldım Gözlerde Yaş

Dudaklarda SuS Kaldım..Gözlerde YaŞ..

ßiliyordum..Suskunluquna öyle alışmış ki zemheri yüreqim,
Sen söylemesen de, qetirmesen de dile ve anlam qetiremesem de ;
ßuralara ait olmadıqını kabullenebiliyorum...

Kimlere uzanıyordu ellerin..?
ßenimkilere dokunmama nedenine nasıl da uzaktı gözlerim...
Oysa ben bir nefes uzaqındaydım,Sense sadece soluksuzluqunu verirdin bana..
Cayır cayır sana yanan ve bir o kadar susuz,
ßir o kadar ıssız...


Sana,varlıqına bana kattıklarına ;
Ve belki daha da fazla aldıklarına raqmen hala masum bir bekleyiştir ßu..


Ekmekle katık edecek kadar bile deqildir umudum
Olsun ya doyurmasada olur.
ßir bak yeter...Konuşmasan da olur
Karmakarışık,derbeder bir yerlerdeyim ben..
Kendimi kaybettim,bulamıyorum... ßulsana beni.
Sonu gelmeyen bekleyişlerden,qecelerim bitimsizliqinden,içimdeki..;
Sancıların canımı yakmasından öyle yoruldum ki...

Ve Sıkıldım...

ßunları tek başıma aşacak qücü kendimde bulamamamak çok koyuyor bana
Yokluqun vurdu zayıflıqımın ortasındayken ben,
Yediremedim qururuma..
Dudaklarda Sus Kaldım...

Yaqmurlar yaqdırdım qittiqin şehre,
Sen olmayınca...
Gözlerde yaş kaldım...