Düğümü Sır B/astı - 1

sen Yusufu kuyudan zehirleyen
kuyuya daldıran
değil misin?

benzemiş evveline kalan
düşlerin seyrine dalan
realin zehirli yılan
bu kaçıncı yaban konuştuğun

marifetin aldığın nabzina kaldığın
için dişin yalan ondan kaldığın
uçurumlu hok yılan başı dik
çift iğneli zehirlisin

benden sana kalan
sevgiye ad verdiğin talan belan
o değildi kimdi
insan olana kaldığın
zahiri göründüğün yüz

kaf dağın ötesinde masallardan
geriye kalan
ahyelüz zahiri satılırmış
yemesen de yaklaşan ölürmüş

küfürlü zehiri pusların
bela sözleri
elaların dündeyse
o zaman yerde bir gizemli sır değil
neyine kapak yapma

kötülüğün içtiğin senin olsun
kaleminde zehir yayma alemi
konuşmaktan aciz sen
aşk olsun
tövbeler olsun sana insanım diye
düşmanlığın neye kime

arkana düşen kim
severim diyen varsa söyle
herkesi oyun içine çekme kaldığın
dediğimi deme tükürüğünü yala
için dışın zehiri
zahiri

tanımıyormuş
piyasaya çoktan kapıldığın hoş
sanki arkandan koşturan varmiş
huyundan kalan namelerine
yazdığımı gocunduğuna yaralar sarmış

öfkesi ondan
bilinee...
dışarı da salyaların dökersin
sen kendine ne ağlarsın
insanım diye..

13 Temmuz Karataş

)(söylemiştim şiirlerimi takıp ediyorsun tanımıyorum dediğin
nasıl bir duygu çirkefine alışkanlığın deminde yüzdüğün)(