Düğünde Alkışını Gördüm/Gözlerim Sende Kaldı

bugün ben bir güzel gördüm
yüreğime akan sular çağladı
bir of çektim içime
sevda yamaçları gezdim
haykırdım
avazın çıktığı kadar
çiğliğimi kimse duymuyor
duyulmuyordu

o kalbin karasını at
benimle donat yarasını
gel gönül uslan gönül
gönüllerde yas kalmasın

feryadım çok değilse
içimi depremler sarsiyor
oyun bozan sesler
görmeyince
yokluğun kahrediyor

ağzimin içine karalar sarmış
sözler bana yabancı kalıyor
beynimdeki prangalar
gözlerinin yokluğunda
damla damla yağar gibi

her anım sesizlik sardı
sensizlik kar sayıldı
sözler duvara asıldı
nerde kapılar açılmadı
kör düğümlere bağlandı

gecenin bir vaktine k/aldım
düğün seyrinde
tempolu alkış çalan sendin
gördüm elinde gümüş hal hal
o kalabalıkar arasında gözlerin
gözlerime takıldı
gözüm sende kaldı

annemden geçen gizemdi
tanıdım seni gülüm

yeter ki
gönül baharın olsun
Mecnun Leylasi için çölleri aştıysa
gerçek sevenler dağları deler
seni ne hikmet buldum

saçların gibi
ömrün uzun olsun
şiirin gibi oyunun güzel
yüreğin pak sevinçle d/olsun

özledim
fidan boylum

09 Temmuz 11 Karataş

(resmi şairim olası düşmüşüm sevda ateşine hallerimiz yaban
bu ellerde kalışım sebebi sen/buralar bana ziyan...)