Duman

Başımda öyle bir ağırlık.
Gözlerimin kapısı kilitli karanlık oda
Baktıkça batıyor, kör karanlığa.

Uçmuşum aklımın kanadına takılıp
Birgün şair, birgün aşık,
Gezerim diyar diyar.
Sevda için dolanmış ayaklarım
Bir batıp, bir çıkıyor
Denizde yalnız yüzen balık gibiyim,
Yalnızlığı bilmiyorum.

Tamam söyleme,
Biliyorum, kendimi ayna.
Kaç çizimlik yüzüm kalmış.
Yüreğimdekileri de say ama,
Onlar bahşiş olsun sevdasız yıllarıma.

Olmadı, gülmedi ha
Dağılmadı sis.
Bir daha ki güne kadar
Yaşar mıyız;
Sevdasız, yalnız, kimsesiz
Biz...

(Şubat 2010)