Dumanaltı

Bir yatak çarşafına zulaladık
Bir meme dolusu öpücük
Bir sabah dolusu umut
Bir gece dolusu sıcak

Tenine sardım, içtim kokunu
Dudaklarımda tüttü dumanı
Başım bir dünya
Dünya bir rûya
Rûyada bir cennet
Cennette bir sen
Saçların çiçek çiçek desen
Desen desen dalga üstelik
Ve ben bu dalgalardayım
Dipten dibe savrulmaktayım
Boğulmaktan, batmaktan değil
Kaybolmaktan korkmaktayım

Bu nasıl bir fırtınadır!
Ne yelken bıraktı, ne dümen
Parmaklarımı forsaya bağladım
Çapam koptu gitti zaten
Terimizden beslenen bu deniz
Yutacak bende ne varsa
Bırakmayacak geriye ne kalp, ne beden

Bıraktım artık, ne olacaksa olsun
Olacaksa bir ölüm, böyle olsun
Parçalanırım kalbinin kayalıklarında
Beni göğsünde uyutursun