Dumanlı Dağ

o dumanlı puslu dağlara
vuslatsız aşklar yazılırmış
hasretler gizliymiş her kuytusunda
avunmayan yürekler
gözünü göğe diken başlar
korkmazmış bulutlara değmekten
düşmek olsa da sonunda
sonum olsun diyerek
sarılırlarmış sevdalarına
zemheri ayazlarda değil
yare kavuşamayınca
buz kesmiş yüreklerini
hasretler bindikçe
dumanlı dağın bağrına
daha da ulu gözükmeye başlamış
heybetinden korkar olmuş bakanlar
eteklerinde buluşan sevdalılar
birbir yok olmaya başlamış
heybetli dağ,
mor rengi almış önce
bakır renge dönmüş sonra
beyaz kesmiş sonunda
her sevdalı kardelen çiçeğine dönmüş
korkmadan göğe uzatmışlar başlarını
cesaret olmuş sevdalarının adı
dağ onları bağrına basmış
yasak sevdalara sonradan
kimseler dokunamamış